Christopher en Anna (en Hayley)

In 1998 werd Christopher geboren. Op de foto zien we Willem met zijn eerste en enige kleinzoon.

   Een paar jaar later adopteerden Benno en Deanne hun dochter Anna uit India. Ze scheelde maar 18 dagen met haar broer en kwam uit het weeshuis van Moeder Theresa.
   Christopher, vijf jaar oud, gehuld in het tenue van zijn eerste voetbalclub.    
   ‘Dat was in Sint-Agatha-Rode, een dorp in de buurt van Overijse, waar we in 2002 vanuit Antwerpen naar toe zijn verhuisd. We hebben er gewoond tot we in 2015 naar Engeland vertrokken. Dat dorp en de nabijheid van de taalgrens spelen een belangrijke rol in mijn Dagboek van een landjonker. Wat Chris betreft: ook nu in Engeland voetbalt hij nog, op semiprofessioneel niveau.’

   Deanne Joy en haar zoon Christopher.

   Anna.
   ‘Mijn Annaatje. Haar leven in België verliep verre van vlekkeloos. Ze leed onder de wetenschap dat ze geadopteerd was. Ze leed onder het racisme dat soms de kop opstak. Ze leed onder het Vlaamse schoolsysteem, dat met zijn eenzijdige gerichtheid op de exacte vakken een ontoegankelijk bolwerk voor haar vormde. Uiteindelijk is ze naar Amerika verhuisd, waar ze in het stadje van haar grootouders naar school kon. In het Amerikaanse schoolsysteem aardde ze veel beter en kon ze haar talenten wel ontwikkelen.’
   In december 2018 kwam Anna Barnard om het leven bij een auto-ongeluk. Het boek Zingen en creperen eindigt bij haar dood. Daarna volgt een jaar van biografisch wit, leegte. In een later toegevoegd hoofdstuk schrijft Benno over het moeilijke, korte leven van zijn dochter: ‘De dood is de enige manier om te weten hoeveel je van iemand houdt.’ Anna is begraven op het kerhofje van Brede, het Engelse dorp van de Barnards.
   Het gedicht ‘Bij je graf’, dat het slot van Zingen en creperen vormt.

   ‘Maar uit die duisternis doemde iemand op, iemand die met Anna verbonden was. Christopher kwam thuis met een Amerikaanse schoondochter. Hayley is geheel uit zonlicht geweven. Ze heeft Anna gekend, ze zaten op dezelfde school. Zij en zij alleen heeft voorkomen dat ik in een verschrikkelijke depressie wegzakte.’

John and Mary West House

In Brede, East Sussex, enkele mijlen buiten Rye, op een uur van Dover en Folkestone, staat het huis waar de familie Barnard sinds 2015 woont. Ze voelen zich hier thuis, zijn er hartelijk verwelkomd in de gemeenschap en hebben veel vrienden vlak naast de deur.
   De VPRO maakte dit filmpje over de dichter in Brede.
  

Tot die vrienden behoren Gary en Duncan, een zanger en een componist, tevens de voorzanger en de organist van St George, de anglicaanse dorpskerk. Barnard schreef een lied voor het duo, ‘Johnnie Jackdaw’.
   ‘Het gaat over een kauw die in een schoorsteen geboren wordt en dan naar beneden valt en in de onderwereld van de mensen terechtkomt. Wij hebben ieder voorjaar kauwen als onderhuurders in de schoorsteen van een van de open haarden, en af en toe fladdert er zo’n jong in huis rond.’ (Beluister het hieronder.)

Gary en Duncan brengen 'Johnnie Jackdow'