Frans van der Auwera publiceerde onder de pseudoniemen Bert Ranke en Frans Hendrickx en was de hoofdredacteur van Westland en vormgever van het periodiek, nadat Filip de Pillecyn opstapte. Hij werd geboren in Borgerhout in Antwerpen enkele maanden voor het begin van de Eerste Wereldoorlog. Over zijn jeugd is weinig materiaal terug te vinden. Hij staat vooral beschreven in de geschiedenisboeken een als cultureel collaborateur tijdens de Tweede Wereldoorlog waarbij hij actief meewerkte aan de Nieuwe Orde-politiek van de bezetter. Hij was medewerker van DeVlag en was de rechterhand van Jef Van de Wiele. Daarnaast staat hij vooral bekend als een essayist die zijn schrijven in dienst stelde van de bezetter en de groot-Germaanse gedachte. Hij zetelde in de Vlaamse Cultuurraad en had zo enige inspraak in het literaire veld van die tijd.

In 1941 komt hij aan het hoofd te staan van Westland. Hij wilde samen met zijn collega De Pillecyn een echt ‘Vlaemsch’ tijdschrift oprichten. Hij streefde naar een opvolger van de Dietsche Warande en Belfort en had als doel een beeld van Vlaamse samenhorigheid te creëren. Omdat zijn ideeëngoed binnen het kader van De Nieuwe Orde te radicaal was in de ogen van Filip de Pillecyn stapte deze laatste ook uit de redactie van Westland. De Pillecyn had in het manifest dat verscheen in de eerste aflevering van het periodiek verklaard dat enkel de literatuur centraal stond zonder politieke en etnische vooroordelen. Het moest een ‘kultureel-letterkundig’ tijdschrift worden voor geïnteresseerden van literatuur. Van der Auwera gooide het echter over een radicale, Duitsgezinde boeg, vanuit zijn ervaringen bij DeVlag. Hij stelt de (Vlaamse) volksgemeenschap centraal.